Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Ας γυρίσουμε σελίδα


Τον τελευταίο καιρό με έχει κυριέψει ο θυμός , προβληματίζομαι και ανησυχώ για την κατάσταση αυτή που έχει περιέλθει η χώρα μας και βυθίζομε καθημερινά.

Πιστεύω ότι πολλοί από εσάς που διαβάζετε αυτό το post βρίσκεστε στην ίδια κατάσταση ίσως και εσείς νιώθετε ότι όλα χάθηκαν. Μας γέλασαν με υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις ότι όλα πάνε καλά.

Και τώρα τι ζητούν; Την κατανόηση μας.. αν είναι δυνατόν.. να κατανοήσουμε τι; Ότι αυτή η τεράστια οικονομική τρύπα που έχει δημιουργηθεί πρέπει να κλίσει από τα λιγοστά χρήματατων πολλών και όχι από τα πολλά αυτών που κέρδισαν δίνοντας μίζες και κλίνοντας συμφωνίες κάτω από το τραπέζι;

Οι ευθύνες που τους βαρύνουν για όλες αυτές τις αποφάσεις είναι πολύ μεγάλες. Ελπίζω να μην μας αδικήσουν και πάλι, να αποδοθούν ευθύνες σε εκείνους που πρέπει, δίνοντας ένα μάθημα προς γνώσει και συμμόρφωση των μελλοντικών καταχραστών αυτής της χώρας.




Όμως η ζωή συνεχίζετε, πάει μπροστά και δεν γυρίζει πίσω, και η ευθύνη είναι απόλυτα δική μας για το πώς θα συνεχίσουμε .

Ας αντιδράσουμε λοιπόν, αντί να κλαίμε πάνω από τα χαλάσματα, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να ξεπεράσουμε αυτήν την δύσκολη στιγμή.

Πρέπει να διώξουμε την μιζέρια που μας ποτίζουν καθημερινά μαυρίζοντας την ψυχολογία μας, να σκεφτούμε πόσο ικανοί και δυνατοί είμαστε για να σώσουμε την δουλειά μας και την αξιοπρέπειά μας.

Έτσι λοιπόν

-Γεμίζω με αισιόδοξες σκέψεις, συγκεντρώνω τις δυνάμεις μου, προσαρμόζομαι στα νέα δεδομένα και προκαλώ όσους μπορώ περισσότερους να το κάνουν. Όσοι πιο πολλοί, τόσο πιο καλά.. μόνο έτσι θα αντιστραφεί το κλίμα της δικής μας κατάρρευσης.

-Αν γκρεμιστεί ο διπλανός μας θα έρθει και η σειρά μας γι αυτό, ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ας στηρίξουμε ο ένας τον άλλον. Πρέπει να πάψουμε να νοιώθουμε μόνοι μας, όσο πιο ενωμένοι τόσο πιο δυνατοί.

-Η γνώσεις και οι δυνατότητές μας είναι το μεγαλύτερο όπλο που έχουμε, με λίγο συμπαράσταση και υποστήριξη από το περιβάλλον μας θα τα καταφέρουμε καλύτερα .

-Ας αποφασίσουμε να μην φοβηθούμε, να διεκδικήσουμε το δικό μας μέλλον αλλά και το παιδιών μας, δίνοντας τους να καταλάβουν ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί και υπολογίσιμοι .

Θέλω μέσα από αυτό το post να γραφτούν αισιόδοξα μηνύματα και θετικές σκέψεις που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε ότι δεν ήρθε το τέλος αλλά μία νέα αρχή.

Καλή αρχή λοιπόν.


photo by Margo



Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Απάντηση αλλά Ελληνικά


Τις τελευταίες ημέρες βλέποντας πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα

αναρωτιέμαι πως φτάσαμε σε αυτήν την κατάσταση;

Αναρωτιέμαι ποιος από εμάς που πληρώνει την νύφη έφταιξε;



Δεν μπορεί να καταδικάζεται και να υποβιβάζεται ένας λαός

Δεν είναι δυνατόν να μας θεωρούν όλους κατεργάρηδες.

Πρέπει να ξέρουν ότι αυτή η χώρα έχει ανθρώπους

που μοχθούν καθημερινά για το μεροκάματο,

κάνουν όνειρα για τις οικογένειες τους και τα παιδιά τους,

παλεύουν με ένα σύστημα που αυτοί δεν επέλεξαν

και εάν θέλουν τελικά να τιμωρήσουν κάποιους

αυτοί δεν είμαστε όλοι εμείς



Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Κοιτάξτε τα χάλια μας

Άντε να πάμε μπροστά με τέτοια κατάσταση.

Όσα μέτρα και να παρθούν δεν μας σώζει τίποτα

εάν δεν υπάρξει νοικοκυριό.

Πάντως δεν απογοητεύομαι, παρόλες τις δυσκολίες που περνάμε,

ζούμε στ ΚΑΛΥΤΕΡΟ μέρος του Κόσμου !!!!!

Αντίρρηση καμία ;

Τις φωτογραφίες τις βρήκα εδώ & εδώ

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Αναρωτιέμαι τελικά που πάμε

Έχω μια μικρή επιχείρηση
παλεύω καθημερινά
τα έξοδα τρέχουν
η λιγοστή δουλειά κι αυτή έχει εξαφανιστεί
καθημερινά ακούω για κλοπές και ληστείες
φεύγω κάθε βράδυ από το μαγαζί μου
και αναρωτιέμαι
το πρωί θα είναι όλα όπως τα άφησα;
θα φτιάξουν τα πράγματα;
που Θα βρω το κουράγιο να σταθώ όρθιος;
Τα προβλήματά μου δεν ενδιαφέρουν κανέναν
απ' ότι φαίνεται το ζητούμενο από το κράτος είναι
πώς θα μαζέψει χρήματα
κανείς δεν ενδιαφέρεται για την ασφάλεια μου
το πώς θα τα βγάλω πέρα
το πώς η επιχείρηση μου θα έχει δουλειά για να σταθεί
ασχολούνται συνεχώς με εφευρέσεις φόρων
με έκτακτες εισφορές
..και συνεχώς το κλίμα χειροτερεύει στην αγορά
Τα πράγματα είναι δύσκολα
το καταλαβαίνω
αλλά πρέπει κάτι ν' αλλάξει
το κράτος να πάει κοντά στον πολίτη
σαν φίλος και όχι σαν λύκος για να τον φάει
ζούμε καθημερινά χωρίς να ξέρουμε τι μας περιμένει.




Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Μήπως βαδίζουμε στην χρεοκοπία;


Τίθεται πολλές φορές το ερώτημα τελευταία.

Εάν το κράτος ήταν επιχείρηση σίγουρα θα είχε χρεοκοπήσει

Πληρώνουμε ποιο πολλά από ότι βγάζουμε

Στην αγορά δεν κινείται φύλλο

Οι επιχειρήσεις βουλιάζουν καθημερινά με τα έξοδα που έχουν

Δεν παράγεται τίποτα ποια στην Ελλάδα

Κάθε μηχανή παραγωγής πλούτου έχει καταστραφεί

Ο πλούτος που υπήρχε μετακόμισε σε τράπεζες του εξωτερικού

Κανείς από αυτούς δε σεβάστηκε το κράτος που του έδωσε τον πλούτο

Και αφού δεν υπάρχει πλούτος από πού θα εισπράξουν

Ως πότε και πόσες φορές ανά έτος θα φορολογούν τα ίδια και τα ίδια

Ως πότε οι έμμεσοι και άδικοι φόροι θα δίνουν λύση στα άδεια ταμεία

Φοβάμαι ότι η υπομονή έχει και τα όρια της


Έλληνες βοηθήστε την Ελλάδα μας

Δεν φταίει σε τίποτα εκείνη


Η εικόνα βρίσκεται εδώ