Ψάχνω τη σκάλα του ουρανού να βρω
στα όνειρα σας για να μπω
να σας πιάσω απ’ το χέρι
να ανέβουμε ψηλά... πολύ ψηλά
να περπατήσουμε μαζί
στο φεγγάρι και στα αστέρια
πάρτι θα στήσω εκεί
με φίλους αγαπημένους
θα ήμαστε πολλοί
η μοναξιά μας θα χαθεί
και όταν γυρίσουμε στην γη
αγαπημένοι θα ήμαστε μαζί.
Αγαπημένοι μου φίλοι να με περιμένετε θα έρθω.
Η εικόνα βρίσκεται στη διεύθυνση; http://media.photobucket.com/image/ouranos/PANAGIOTHSM7/OURANOS.jpg
2 σχόλια:
Μακάρι να βρίσκαμε αυτή την σκάλα να την ανέβουμε και να φτάσουμε στον ουρανό να αγναντεύουμε από ψηλά να ηρεμήσει η ψυχή μας. Τι ηρεμία θα υπάρχει εκεί έτσι δεν είναι; από την άλλη η ζωή μας μια σκάλα δεν είναι; ανεβαίνουμε σκαλιά, φτάνουμε σε πλατύσκαλα ξεκουραζόμαστε λίγο και συνεχίζουμε...
Καλό βράδυ να έχεις...
@Νικόλα
Η σκάλα του ουρανού υπάρχει το άσχημο είναι ότι όταν ανέβεις δεν μπορείς να κατέβεις ξανά.
Πολλές φορές τώρα τελευταία έχω σκεφτεί να την ανέβω αλλά έχω δύο μικρές αγκαλιές που δεν μπορώ να τις αποχωριστώ.
Ο παππούς μου η τελευταία κουβέντα που είπε ήταν, δεν με φοβίζει ο θάνατος άλλα ο αποχωρισμός.
Νίκο Καλή σου ημέρα
Δημοσίευση σχολίου