Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Πολλές μοναξιές

Πολλές φορές αναρωτιέμαι..γιατί τόσες μοναξιές ο κόσμος; γιατί οι άνθρωποι που αγάπησαν και αγαπηθήκαν τόσο πολύ ενώ είναι μαζί νοιώθουν μόνοι ;

Το αποτέλεσμα της μοναξιάς ; άνθρωποι να ψάχνουν γύρω τους συντροφιά, φλερτ η ότι άλλο έχει ο νους τους με κάθε τρόπο.

Έχουμε ανθρώπους που μας αγαπούν ..τις περισσότερες φορές είναι δίπλα μας ..άνθρωποι που ερωτευτήκαμε κάποτε πολύ.. όμως τους ξεχνάμε και στη χειρότερη τους εγκαταλείπουμε … παρασυρόμενοι από μία σχέση που δεν έχει υποστεί καμία φθορά από την καθημερινότητα και το χρόνο .

Με το ψέμα και την υποκρισία μας, καταστρέφουμε σχέσεις και την γλύκα της ψυχής των ανθρώπων που μας αγάπησαν .

Λυπάμαι πολύ που υπάρχουν άνθρωποι υποκριτές γύρω μας και λυπάμαι ακόμα ποιο πολύ αυτούς που δεν το καταλαβένουν.

Μπράβο θα πω σε όλους εκείνους που είναι ειλικρινής έστω και εάν δεν είναι εύκολο.

Αφιερωμένο το παρακάτω τραγουδάκι σε όλους εκείνους που θα ήθελαν να τους αγαπούν περισσότερο.

6 σχόλια:

Νικόλας K. είπε...

Δυστυχώς φίλε μου, όπως έγινε η ζωή μας, με αυτούς τους τρελούς ρυθμούς δεν προλαβαίνουμε, βέβαια εμείς φταίμε, με τον εαυτό μας και εκείνους που αγαπάμε.
Ανία έχει παρεισφρήσει στην καθημερινότητα μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνονται λάθη τα οποία μετά δεν μαζεύονται εύκολα. Λες ψέματα και μετά πάλι ψέμα για να καλύψεις το ψέμα και παγιδεύεσαι σε ένα κυκεώνα ατασθαλιών, ανήθικων συνήθως.
Αν η υποκρισία εισβάλει σε μια σχέση τότε αυτή θανατώθηκε, καταστράφηκε ολοσχερώς.
Η δική μου άποψη είναι να μειωθεί λίγο ο χρόνος εργασίας και το πλεόνασμα χρόνου που θα δημιουργηθεί να διατεθεί στα αγαπημένα μας πρόσωπα… Μόνο με την επαφή μαζί τους δεν ψάχνεται κάποιος.
Τώρα θα μου πεις: και πως θα μειώσω το χρόνο δουλειάς αφού όπως τα έχω κάνει δεν γίνεται;
Γίνεται, αρκεί να αποφασίσει κάποιος να βάζει λιγότερα χρήματα στην τσέπη του… Γίνεται ξέρω ότι γίνεται…
Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα να έχεις…

Ανώνυμος είπε...

ειναι πραγματι πολυ πικρο να νιωθεις μοναξια διπλα στον ανθρωπο που εχεις αγαπησει ειναι πολυ σκληρο οταν βλεπεις να αναζητα κανεις και το..κατι αλλο για μενα ειναι θλιβερο,δεν νομιζω οτι φταιει ο χρονος που ειναι λιγος,φταιει το οτι καποιοι ανθρωποι θεωρουν δεδομενο ακομα και τον αερα που αναπνεουν,φταιει οτι δεν εχουν λαβει την παιδεια να εκτιμουν οτι ομορφο υπαρχει στη ζωη τους ακομα κι οταν το εχουν επιλεξει.Ειναι χιλιες φορες καλυτερη η μοναξια απο το να συμβιβαζεσαι στην αδιαφορια και στην ευκολια που υπαρχει γυρω μας με το...κιλο!!!

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

έχω αρχίσει να πιστεύω ότι τα ποστ μας αποτελούν βίους παράλληλους. το θέμα που θέτεις είναι τεράστιο και το βιώνω κι εγώ έστω έμμεσα τελευταία. συνειδητοποίησα διαβάζοντας ότι παραμελούμε αυτό που έχουμε ότι γιατί πια δεν το εκτιμάμε, αλλά επειδή το παραεκτιμήσαμε, το ενσωματώσαμε τόσο πολύ στην καθημερινότητά μας που πια δεν το ξεχωρίζει καλά καλά το μάτι μας. Το διαφορετικο, το καινούριο, υπόσχονται συγκινήσεις, είναι λογικό να ενθουσιαζόμαστε. Απλώς, είναι απορίας άξιον πόσο γρήγορα το καινούριο γίνεται μονότονο και τότε καταλήγουμε ότι γκρεμίσαμε κάτι που είχαμε για κάτι πανομοιότυπο ή και κατώτερο. Ανθρώπινη φύση με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες της. Καλό βράδυ Μαϊστρο.

maistros είπε...

@Νικόλα

Αρκετές φορές ή έλλειψη ελευθέρου χρόνου φέρνει τέτοια αποτελέσματα, Θα ήθελα να σου πω όμως ότι τις περισσότερες φορές και ο ελεύθερος χρόνος που υπάρχει πολύς η λίγος δεν πιάνει τόπο.

Ο άνθρωποι μας.. αν και άριστοι στην μέχρι τώρα πορεία τους μας έχουν ξεφύγει και αναζητούν διέξοδο.. γυρίζουν την πλάτη.. θέλουν να ξεχάσουν έστω και για λήγω τη καθημερινή ρουτίνα..εκείνη την στιγμή λοιπόν παρουσιάζεται ο πειρασμός.. εισχωρεί, κερδίζει έδαφος και σου κλείνει την πρόσβαση στον άνθρωπο σου.

Εκείνο που πληγώνει πιο πολύ είναι ότι κάποιοι που ξέρουν δεν λένε μια καλή κουβέντα να σταματήσουν το κακό, αντίθετα κοιτάζουν να ρίξουν λάδι στην φωτιά.

Ένα σου λέω θέλει πολύ κουράγιο να παλέψεις και πολύ υπομονή για να σταματήσεις των άνθρωπο που αγαπάς να μην τα γκρεμίσει όλα.

Καλό απόγευμα

maistros είπε...

@Μαρία

Η ζωή είναι όμορφη όταν έχεις συντροφιά, όμως έχεις δίκιο δεν είναι καλό να σε θεωρούν δεδομένο.

Τα πάντα σήμερα θέλουν συντήρηση το ίδιο και οι ανθρωπινές σχέσεις το πέρασμα του χρόνου και οι καθημερινότητα τις φθείρει.

Συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι πρέπει να ασχολούμαστε με τον σύντροφο μας και να φρεσκάρουμε τη σχέσεις μας.

Το γιατί δεν γίνεται μερικές φορές είναι μεγάλο κεφάλαιο.

Έχεις απόλυτο δίκιο δεν φταίει ο χρόνος που είναι λίγος αλλά το ότι λείπει αυτό το φρεσκάρισμα που χρειαζόμαστε όλοι.

Χάρηκα πολύ με το σχόλιό σου γιατί ακόμα και ένα γραπτό φέρνει συντροφιά στους ανθρώπους

Καλό μεσημέρι και να τα ξαναπούμε

maistros είπε...

@κοκκινοσκουφίτσα

κάθε τι καινούργιο έχει την μαγεία του, όμως σκέψου ότι τα χρόνια που περνούν μας δένουν με τους ανθρώπους.. τους εμπιστευόμαστε και τους θεωρούμε δικούς μας και αυτό έχει την δική του μαγεία.

Ο άνθρωπος από την φύση του ζητά να είναι ασφαλής και νιώθει ασφαλής κοντά στον άνθρωπο του, χαλαρώνει και τον εμπιστεύεται.

Είναι πολύ σημαντικό να μην νιώθουμε μοναξιά.. γιαυτό θέλουμε και τους φίλους, τους πραγματικούς φίλους.. ανθρώπους που είναι έτοιμοι να μας ακούσουν και να μην μας βλάψουν στις δύσκολες στιγμές μας.

Καλό σου βράδυ